takut, risau, rasa otak cm x banyak isi...eh mcm2 lg la...hurmmm...wake up Azwana..
sy study dgn seorang sahabat...memg serasi study dgn die..sape lg klau bukan Nursyamimi..bersamanya sy dapat menjadi diri sy sendiri...sy x rasa sy terlalu kerdil..terlalu naif...atau senang kata sy x rasa sy kecil sbb x banyak ilmu...apa yg ada kami kongsi kn bersama...dia sgt senang mendengar..ok dia selalu salah paham..haha...so klau sy paham,sy skn betolkn..tp klau sy xphm...sudahnya dua2 salah paham...
dia bijak...x kedekut ilmu, tak pentingkan diri sendiri...n dia xkan tinggalkan sy semata2 kerana sy lmbat paham...selagi sy x faham...dia akn terangkan...walau beribu kali terpaksa cakap benda yg sama..hehe..
kesian mimi... ^__^
tp inilah sahabat sy...sgt sabar...sgt ikhlas...ikhlas di dalam dan luarnya...dia kenal sy mungkin...dia memg penyabar..bertuahnya siapa yg memiliki dia...sy terlalu sygkn dia...sbb dia antara sahabat yg sentiasa memaafkan sy...yg sentiasa berfikiran positif...masih bersama sy walau org lain cuba menjatuhkan sy dgn berbagai fitnah dan menjaja cerita sy..
dia juga semangat sy...dia selalu suruh sy berfikiran positif...dan salah satu sbb mengapa sy masih terus kuat...dapat mengawal rasa hiba dan sedih, adalah kerana dia sentiasa bersama sy...
terima kasih Nursyamimi...
No comments:
Post a Comment